تأمین مالی زنجیره تولید
تفاوت اصلی روشهای تأمین مالی زنجیره تأمین با شیوههای سنتی در آن است که در روشهای زنجیرهای، کل زنجیره تأمین به صورت پیوسته، تحت پوشش ابزارهای تأمین مالی و مدیریت ریسک قرار میگیرد. در این زیستبوم جدید، طراحی مدلهای تأمین مالی و مدیریت ریسک به صورت پیوسته برای حلقههای مختلف زنجیرههای تأمین اجرا میشود.
توسعه روشهای تأمین مالی زنجیره تأمین، علاوه بر کمک به تولید، از زاویه اصلاح نظام بانکی نیز حائز اهمیت است. توسعه شیوههای مذکور، به واسطه کاهش مطالبات غیرجاری، بهبود گردش نقدینگی بانکها، مدیریت اقلام زیرخط ترازنامه بانکها و استفاده از شیوههای تعهدی در تأمین مالی تولید، میتواند به بهبود شاخصهای سلامت بانکی و پایدارسازی ترازنامه بانکها کمک کند.
طبق تعریف، تأمین مالی زنجیره تأمین عبارت است از بکارگیری روشها و عملیات تأمین مالی و کاهش ریسک در جهت بهبود مدیریت سرمایه درگردش و فرایندهای زنجیره تأمین. تأمین مالی زنجیره تأمین شیوهای از تأمین مالی است که در آن، شیوه جدید «تأمین مالی مبتنی بر جریان واقعی کالا و خدمت و تأمین اعتبار در طول زنجیره»، جایگزین شیوه سنتی «پرداخت تسهیلات رو در رو و به پشتوانه دارایی» میشود.
بکارگیری و توسعه روشهای تأمین مالی زنجیره تأمین، مزایا و منافع گستردهای برای بنگاههای اقتصادی و بخش واقعی اقتصاد خواهد داشت که مهمترین آن به شرح زیر است:
تسریع و تسهیل فرایند تأمین مالی سرمایه در گردش بنگاههای تولیدی
کاهش نیاز به دریافت تسهیلات جدید برای تأمین مالی سرمایه در گردش
تقویت روابط پایدار بین تولیدکننده و تأمینکننده
کاهش مطالبات غیرجاری بانکها
کاهش انحراف منابع و افزایش کارایی تخصیص منابع مالی
افزایش شفافیت و نظارتپذیری جریان مالی اقتصاد
کاهش هزینه تأمین مالی و کاهش هزینه تمامشده محصول
کمک به بهبود شاخصهای سلامت بانکی
افزایش تنوع و تعمیق بازارهای مالی
کمک به رفع چرخههای ناترازی در نظام مالی کشور
با توجه به مزایا و منافع روشهای تأمین مالی زنجیره تأمین، توسعه این روشها به عنوان یک سیاست جدید در دستور کار نظام بانکی کشور قرار گرفته است. در این زمینه، اقداماتی مانند تدوین و ابلاغ دستورالعملها و شیوهنامههای اجرایی، توسعه زیرساختها و ابزارهای مالی و ابلاغ سیاستهای تشویقی انجام شده و به تدریج مراحل عملیاتی طرح، از طریق شبکه بانکی کشور اجرا خواهد شد.
دستورالعملها، شیوهنامهها و بخشنامهها
.